FREEDOM RIDE 2017

Op vrijdag 05 mei 2017 werd de 'Freedom Ride' gereden. In het tweede jaar van dit event werd voor Limburg gekozen met als start en finishplaats het mooie kasteel Aldenghoor in Haelen. Er was een pelotonstocht van 110 km en een individuele tourtocht van 86 km.

Helaas mochten onze Velomobielen om veiligheidsredenen niet meedoen met de pelotonstocht. Jammer natuurlijk, maar ook begrijpelijk wanneer je dit lint van zo'n 1100 deelnemers zag rijden.

Grensrijders Oliver Piper en Chris Trines reden de tocht. Hieronder een kort verslag van een perfect verlopen dag!

Kort verslag | FREEDOM RIDE 2017

Vertrek

Vrijdagmorgen klokslag 9 uur reed de geel-rode Mango met Oliver bij mij de straat in. Ik stond al gereed met m'n Strada om samen naar het startpunt in Haelen te fietsen. Een ritje van zo'n 9 km.

Oliver moest zijn shirt en startnummer nog ophalen dus we wilden er graag op tijd bij zijn. Het was al opmerkelijk druk bij de startlocatie. Heb wielerfietsen gezien waar je twee Strada's voor koopt. En dan maar volhouden dat ligfietsen duur zijn...

Start:

Om klokslag 10:00 uur vertrok het peloton. Zij moesten de gele pijlen volgen en werden begeleid door politie, motoren, medisch team ed. Hun route liep o.a. door Venray en door het oorlogsmuseum in Overloon. Het peloton zou net als de tourtocht een stop houden in IJselstein bij het Duitse oorlogskerkhof. Vanwege het aantal deelnemers werd het peloton in vier blokken verdeeld van steeds zo'n 250 rijders. Dat werd nog een klus voor de begeleiders! Na het Limburgs volkslied gaf Gouverneur Th. Bovens het startsignaal.

Een half uur later waren wij aan de beurt. Om 10:30 uur wederom het Limburgs volkslied en startsignaal. Ruim baan voor de ca. 500 deelnemers om de rode route te volgen. Het ws al meteen even dringen bij de start...

Maasdal

Het eerste deel van de route liep door het Maasdal. Via Buggenum en Neer richting Kessel. Daar werd al meteen een zeer smal 'bospad' genomen. Als dat maar geen voorbode van de rest van de route is, dachten Oliver en ik. Da's voor onze ligfietsen niet te doen. Maar het bleef gelukkig bij dit ene smalle paadje. In Baarlo gingen we de Rijksweg over richting Maasbree en Sevenum.

Duits oorlogskerkhof:

Via Kronenberg, America en Veulen werd de tocht voortgezet richting rustplaats in IJselstein. Waar we bij de start nog wat 'last' hadden van groepen renners (sommigen menen je bij te moeten houden). Verliep de rit vanaf Maasbree soepel. Over overwegend landbouw-wegen voerde de rode bordjes met zwarte pijlen ons richting pauzeplaats.

Opvallend was hoeveel zeer grote landbouwvoertuigen we tegenkwamen. Opvallend ook de reuk die door het gieren op grote delen van de route hing. Rond 12:15 uur arriveerden we als één van de eersten. Een joekskepel speelde de 'Festwiespolka'. Beetje raar z bij een begraafplaats waar ruim 30.000 Duitse soldaten liggen. Oliver en ik gingen even kijken op de begraafplaats. Het grootste Duitse oorlogskerkhof ter wereld. Immens en indrukwekkend!

Organisatie was super:

Over de organisatie niets dan lof. Alles was tot in de puntjes georganiseerd. Van bewaakte fietsenstalling tot begeleiding, toiletvoorzieningen en ook de routemarkering. Gewoon top! Op de pauzeplaats stond een stand van JUMBO waar gratis krentenbollen, sportdrink, bananen en energierepen werden uitgedeeld.Bij de finish stonden mensen die de rijders opvingen en van een 'goodie bag' voorzagen.

Terugweg:

De terugweg verliep overigens zonder noemenswaardigheden. Omdat iedereen zelf kon bepalen wanneer in IJselstein werd vertrokken, was er geen spraken meer van grotere groepen rijders. Af en toe haalden we enkele renners in. Vermeldingswaardig is wel de weg tussen Grientsveen en Helenaveen. Misschien is de naam weg al te veel eer! Mijn vullingen rammelde bijna uit mijn tanden!

Route:

Zoals al gezegd, ik heb genoten! Hieronder vind je het GPX bestand van de individuele tocht.

Foto's Chris Trines/Oliver Piper (tenzij anders vermeld)